Een Ladyboy geeft antwoord op de meest gestelde vragen

Ik was nog maar net ingelogd op MyLadyboyCupid toen mijn berichteninbox "pingelde". Er waren vijf berichten, maar degene die ik zocht was de laatste. Het was van Norman, een man uit Marseille met wie ik al twee weken berichten uitwisselde.

Ik ben een 27-jarige Ladyboy, woon nu in Parijs, maar kom oorspronkelijk uit Zuid-Frankrijk. De Trans-scene is veel levendiger en opener in Parijs, zoals je waarschijnlijk wel zou verwachten. Toch hoop ik nog steeds terug te kunnen gaan naar het zuiden nadat ik 2 of 3 jaar hier in Parijs heb gewerkt. Ik mis de prachtige Middellandse Zeekust en het betere, warmere weer.

Zoals ik al zei, had Norman een paar weken geleden voor het eerst contact met me opgenomen. Hij kende enkele van de kleinere steden en dorpen in het zuiden waar ik was opgegroeid, dus ik denk dat er meteen een band was. Hij wist ook alles over transgender zijn en hoe moeilijk het is om een Ladyboy te zijn in een kleinere stad. Tenminste, totdat je je transitie hebt voltooid en kunt doorgaan voor een Ladyboy. alledaagse vrouw. Oh.. en ook je opleiding afgemaakt en, hopelijk, het juiste soort diploma gehaald. Tegenwoordig betekent dit dat je overal vandaan kunt werken en niet per se elke dag naar een kantoor hoeft te gaan. Dit soort diploma's heb ik al!

Ladyboys delen graag de meeste details van hun leven

Norman en ik hebben veel over ons leven met elkaar gedeeld. Ik denk dat er een goede basis is voor een relatie tussen ons en ik hoop dat hij hetzelfde voelt. De laatste keer dat Norman me een bericht stuurde, vroeg hij of het goed was om me vier of vijf vragen te stellen over dingen die we nog niet hadden besproken. "Geen probleem," had ik geantwoord. "Zolang ik jou maar vier of vijf vragen terug kan stellen!"

Ik opende snel zijn bericht, dat als kop had: "Aan mijn favoriete Ladyboy". Er stond:

Zijn vragen volgen. Ik moet zeggen dat sommige van deze vragen heel typische vragen zijn die veel mannen graag aan transgendervrouwen stellen. Sommige zijn een beetje persoonlijk, maar ik vind het niet erg om ze te beantwoorden als ik denk dat onze vriendschap kan uitgroeien tot een relatie. Maar vergeet niet dat Ladyboys ook gevoelens hebben, net als elke genetische vrouw!

Normans vragen:

Wanneer realiseerde je je dat je anders bent dan anderen aan wie bij de geboorte een man is toegewezen?

Ik wist al dat ik anders was toen ik 4 of 5 jaar oud was. Het is moeilijk te geloven dat ik het wist, maar ik vond het altijd leuk om me als meisje te verkleden. Ik gebruikte een handdoek als rok en deed een doek over mijn hoofd om lang haar te imiteren. Ik wilde eigenlijk alleen maar met de meisjes en hun speelgoed spelen en hield nooit van de "ruige" spelletjes die jongens speelden. Trans zijn zit in je genen; je kunt het niet veranderen of uit je slaan!

Hoe wist je dat je een Ladyboy was?

Je weet het gewoon. Toen ik 9 of 10 was, waren mijn ouders ervan overtuigd dat het geen fase was. Ik verkleedde me als meisje als ik uit school kwam en in het weekend. Ik droeg elke dag een jurk of rok en een topje. Gelukkig voor mij hadden mijn ouders begrip en lieten ze mijn haar lang groeien. Ze namen me ook mee naar een gekwalificeerde dokter die ermee instemde dat ik "puberteitsremmers" kreeg. Deze gaven me de tijd om over permanente veranderingen na te denken voordat ik hormonen ging gebruiken.

Waarom ben je lid geworden van MyLadyboyCupid terwijl er zoveel mannen op zoek zijn naar een transvrouw in Parijs?

Het is moeilijk om een oprechte, oprechte man te vinden in de lawaaierige, drukke sfeer van de meeste bars en clubs. Ik vind het fijn om iemand eerst goed te leren kennen voordat ik afspreek. Datingsites geven je die mogelijkheid.